Het is een gegeven dat het huwelijk onder jonge mensen minder populair is. Zij vragen zich af of hun relatie nu werkelijk wel voor altijd zal zijn en willen deze liever eerst uitproberen. Samenwonen is dan een optie. Soms gaan mensen ook gewoon spontaan met elkaar samenwonen.
Je kunt samenwonen zonder verder iets te regelen. Dat is gemakkelijk, maar je moet je dan wel realiseren dat een hoop zaken die voor gehuwden "automatisch" bij wet geregeld zijn, niet gelden voor samenwoners. Stel: jullie krijgen samen een kindje. De vader zal het kind moeten erkennen om zo de juridische band als vader met het kind te krijgen. Voor gehuwden geldt dat het kind uit het huwelijk is geboren en hoeft vader dus niet te erkennen. Maar met de erkenning alleen ben je er nog niet. Volgens de wet heeft alleen moeder het gezag over het kind. Bij gehuwden is dit weer bij wet geregeld: de gehuwde ouders hebben samen het gezag. Wanneer jullie ongehuwd samenwonen heeft vader, ook al heeft hij het kind erkend, dus niet het gezag en moeten de ouders dit apart regelen. Dat is een kleine moeite om te doen (het kan tegenwoordig zelfs digitaal) maar het moet wel gebeuren. Er is overigens een wet in de maak die regelt dat ook bij samenwoners de vader die het kind erkent het gezag samen met moeder krijgt, maar zover is het nog niet.
Hoe regelen jullie het financieel? En wat als jullie samen een huis kopen? Een samenlevingsovereenkomst, die je door de notaris laat opmaken, kan dan uitkomst bieden. Maar wat ik op mijn website schrijf over huwelijkse voorwaarden geldt eigenlijk ook voor samenlevingsovereenkomsten. Vaak realiseren mensen zich niet wat erin staat en belandt de akte ergens in een laatje.
Zorg er daarom voor dat je je vooraf goed realiseert wat je met elkaar afspreekt en dat je de afspraken ook nakomt. Het voorkomt een hoop narigheid achteraf.
Nog een belangrijk iets: bij verbreking van samenleven bestaat geen recht op partneralimentatie. Hierover is veel geprocedeerd, maar de rechtspraak trekt een duidelijke lijn. Partneralimentatie is voor ex-echtgenoten en niet voor ex-samenwoners. Dat kan een hard gelag zijn na een langdurige relatie waarbij een van de partners niet heeft gewerkt om voor de kinderen te zorgen. Ook kom ik vaak tegen dat een van de twee best veel geld heeft gestoken in de woning van de ander. Grote kans dat dit niet is terug te "halen", terwijl ex-echtgenoten in die situatie mogelijk wel recht hebben op een vergoeding. Je zult het vooraf moeten vastleggen. Een treffend voorbeeld van hoe het niet moet kwam op het bureau van onze hoogste rechter, de Hoge Raad, terecht die op 10 mei 2019 een erg interessante uitspraak over deze materie deed. Lees hier hoe die zaak verliep.
Een scheiding van samenwoners is meestal net zo ingrijpend als een echtscheiding, zo merk ik in mijn praktijk. Ook al hoef je niet naar de rechtbank om het huwelijk te laten ontbinden, het verdriet is er niet minder om en er moeten een hoop zaken geregeld worden. Ik help jullie graag verder, als advocaat of als mediator.
Je kunt samenwonen zonder verder iets te regelen. Dat is gemakkelijk, maar je moet je dan wel realiseren dat een hoop zaken die voor gehuwden "automatisch" bij wet geregeld zijn, niet gelden voor samenwoners. Stel: jullie krijgen samen een kindje. De vader zal het kind moeten erkennen om zo de juridische band als vader met het kind te krijgen. Voor gehuwden geldt dat het kind uit het huwelijk is geboren en hoeft vader dus niet te erkennen. Maar met de erkenning alleen ben je er nog niet. Volgens de wet heeft alleen moeder het gezag over het kind. Bij gehuwden is dit weer bij wet geregeld: de gehuwde ouders hebben samen het gezag. Wanneer jullie ongehuwd samenwonen heeft vader, ook al heeft hij het kind erkend, dus niet het gezag en moeten de ouders dit apart regelen. Dat is een kleine moeite om te doen (het kan tegenwoordig zelfs digitaal) maar het moet wel gebeuren. Er is overigens een wet in de maak die regelt dat ook bij samenwoners de vader die het kind erkent het gezag samen met moeder krijgt, maar zover is het nog niet.
Hoe regelen jullie het financieel? En wat als jullie samen een huis kopen? Een samenlevingsovereenkomst, die je door de notaris laat opmaken, kan dan uitkomst bieden. Maar wat ik op mijn website schrijf over huwelijkse voorwaarden geldt eigenlijk ook voor samenlevingsovereenkomsten. Vaak realiseren mensen zich niet wat erin staat en belandt de akte ergens in een laatje.
Zorg er daarom voor dat je je vooraf goed realiseert wat je met elkaar afspreekt en dat je de afspraken ook nakomt. Het voorkomt een hoop narigheid achteraf.
Nog een belangrijk iets: bij verbreking van samenleven bestaat geen recht op partneralimentatie. Hierover is veel geprocedeerd, maar de rechtspraak trekt een duidelijke lijn. Partneralimentatie is voor ex-echtgenoten en niet voor ex-samenwoners. Dat kan een hard gelag zijn na een langdurige relatie waarbij een van de partners niet heeft gewerkt om voor de kinderen te zorgen. Ook kom ik vaak tegen dat een van de twee best veel geld heeft gestoken in de woning van de ander. Grote kans dat dit niet is terug te "halen", terwijl ex-echtgenoten in die situatie mogelijk wel recht hebben op een vergoeding. Je zult het vooraf moeten vastleggen. Een treffend voorbeeld van hoe het niet moet kwam op het bureau van onze hoogste rechter, de Hoge Raad, terecht die op 10 mei 2019 een erg interessante uitspraak over deze materie deed. Lees hier hoe die zaak verliep.
Een scheiding van samenwoners is meestal net zo ingrijpend als een echtscheiding, zo merk ik in mijn praktijk. Ook al hoef je niet naar de rechtbank om het huwelijk te laten ontbinden, het verdriet is er niet minder om en er moeten een hoop zaken geregeld worden. Ik help jullie graag verder, als advocaat of als mediator.